english and turkish version below
Offener Brief
Der 19.Februar 2020 hat das Leben vieler Menschen in Deutschland erschüttert. An diesem Tag fand im hessischen Hanau ein rassistischer und menschenverachtender Terroranschlag statt. Neun unschuldige Menschen wurden durch einen rassistischen Täter grausam aus dem Leben gerissen: Ferhat Unvar, Mercedes Kierpacz, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun und Fatih Saraçoğlu. Während zahlreiche Politiker:innen den feigen Anschlag verurteilten und Lippenbekenntnisse für ein entschiedeneres Vorgehen gegen Rassismus und rechten Terror den politischen Diskurs bestimmten, müssen wir festhalten: Hanau ist kein Einzelfall.
Im Gegenteil – Hanau ist überall! Seit 1990 sind in Deutschland mindestens 213 Menschen aus rechtem Motiv getötet worden [1]. Die Morde des NSU, der Anschlag auf Walter Lübcke oder der Angriff auf einen Mann brasilianischer Herkunft durch eine Gruppe Rassist:innen hier in Bielefeld zeigen – rechte Gewalt oder ein rassistischer Anschlag wie der in Hanau kann jederzeit und überall verübt werden.
Um die Opfer des rechten Terrors von Hanau nicht zu vergessen, haben sich bundesweit zahlreiche Gedenk-Initiativen gegründet. Ziel dieser ist es, durch verschiedene Aktionen die Erinnerung an die Getöteten wach zu halten und sich entschieden gegen Rassismus zu positionieren. Auch bei uns in Bielefeld haben Menschen mehrfach in Eigeninitiative Gedenkorte für die Opfer und Betroffenen des rassistischen Anschlags in Hanau errichtet. Jedes Mal wurden die angebrachten Gedenktafeln jedoch von der Stadt Bielefeld entfernt. Ob die Orte des Gedenkens dabei bewusst zerstört werden sollten, oder ob es sich dabei um eine routinemäßige Instandhaltung handelt, wissen wir nicht. Das Resultat ist jedoch dasselbe: Die Opfer der rassistischen Realität in Deutschland werden unsichtbar gemacht.
Dabei sind Orte des Gedenkens enorm wichtig! Ein Gedenkort bietet Betroffenen die Möglichkeit, sich zu erinnern, Blumen niederzulegen, mit Anderen gemeinsam zu trauern und sich über das Geschehene auszutauschen. Darüber hinaus machen Gedenktafeln sichtbar, wohin Rassismus führt – zu Ausgrenzung, Leid und Tod. Dadurch sind Gedenkorte auch Orte des Widerstandes und der Anklage gegen den rassistischen Normalzustand.
Wir fragen uns daher: Wie kann es sein, dass sich die Stadt Bielefeld als bunt und weltoffen präsentiert, aber zugleich ihren Bürger:innen die Möglichkeit nimmt zu gedenken, indem Gedenkorte entfernt werden? Vor allem zu einer Zeit, in der es eine rassistische Partei wie die AfD in den Bielefelder Stadtrat geschafft hat, müssen die Stimmen der Betroffenen gestärkt werden. Das bedeutet, ihrer Realität Raum zu geben und den Opfern rassistischer Gewalt zu gedenken.
Wir fordern die Stadt auf, einen Gedenkort am Kesselbrink zu akzeptieren und es zu tolerieren, dass sich Bielefelder:innen an die Opfer rechter Gewalt erinnern wollen! Ein Gedenkort in Bielefeld käme zudem der Forderung von den Angehörigen der in Hanau Getöteten nach, die sich in der „Initiative 19.Februar“ zusammengeschlossen haben. Denn sie fordern neben der vollständigen Aufklärung der Tat, politischen Konsequenzen und Gerechtigkeit auch ein angemessenes Erinnern an die, die sie verloren haben[2]. Wir erachten gerade den Kesselbrink dafür als einen guten Ort, da dieser zum einen ein sozialer Raum für viele von Rassismus betroffene Bielefelder:innen ist und zum anderen, weil durch einen Gedenkort auf dem zentral gelegenen und viel genutzten Platz die mörderische Ideologie des Rassismus für Viele sichtbar wird.
[1] vgl. https://www.amadeu-antonio-stiftung.de/todesopfer-rechter-gewalt/?_yearly=2020
[2] https://19feb-hanau.org/2020/07/19/sechs-monate/
Open letter
February 19, 2020 shook the lives of many people in Germany. On this day, a racist and dehumanising terrorist attack took place in Hanau, in the state of Hessen. The lives of nine innocent people, Ferhat Unvar, Mercedes Kierpacz, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun, and Fatih Saraçoğlu, were brutally taken by a racist. While many politicians condemned the attack and political discourse was predominant with lip service paid to more strict action against racism and right-wing terror, the fact remains: Hanau is not an isolated case.
On the contrary – Hanau is everywhere! Since 1990, at least 213 people have been killed in Germany for right-wing motives [1]. The NSU murders, the attack on Walter Lübcke, and the attack on a man of Brazilian origin by a group of racists here in Bielefeld show that right-wing violence or a racist attack like the one in Hanau can be carried out anytime and anywhere.
In order not to forget those who died in the right-wing terrorist attack in Hanau, various memorial initiatives have been founded all over Germany. The aim of these is to keep the memory of those killed alive through various activities, campaigns, and initiatives, and to take a firm stand against racism. On several occasions, people here in Bielefeld have set up memorials for the victims and those affected by the racist attack in Hanau on their own initiative as well. Each time, however, the memorial plaques were removed by the city of Bielefeld. We do not know whether the places of remembrance were destroyed on purpose or whether it was routine maintenance. Still, the result is the same: the victims of the racist reality in Germany are made invisible.
All this despite the fact that places of remembrance (Gedenkorte) are extremely important! They offer those affected an opportunity to remember, to lay down flowers, to mourn together, and to speak about what happened. Furthermore, memorial plaques make the consequences of racism visible: exclusion, suffering and death. Thus, memorials are also places of resistance and denouncement of the normal, racist, state of things.
This is why we wonder: How can the city of Bielefeld present itself as colourful and cosmopolitan while, at the same time, robbing its citizens of places for remembrance by removing these memorials? Those affected must be empowered, especially at a time in which a racist party like the AfD holds seats in Bielefeld’s city council. This means giving space to their reality and commemorating the victims of racist violence.
We call on the city to accept a memorial at the Kesselbrink and to tolerate that people here in Bielefeld want to remember the victims of right-wing violence! A memorial in Bielefeld would also meet one demand of the relatives of those killed in Hanau, who have come together in the „Initiative 19.Februar“. They demand not only a full investigation of the crime, political consequences, and justice, but also adequate remembrance of those they have lost [2]. We consider Kesselbrink to be a good place for this. On one hand, it is a social space for many people from Bielefeld affected by everyday racism, and on the other hand, a memorial on the centrally located and well-frequented square will make the murderous ideology of racism visible to many.
[1] https://www.amadeu-antonio-stiftung.de/todesopfer-rechter-gewalt/?_yearly=2020
[2] https://19feb-hanau.org/2020/07/19/sechs-monate/
Açık mektup
19 Şubat 2020, hatırlanacağı üzere Almanya’da insanların hayatlarını derinden sarstı. O gün, Hessen eyaletinin Hanau kentinde ırkçı ve insanlık dışı bir terör saldırısı gerçekleşti. Ferhat Unvar, Mercedes Kierpacz, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun ve Fatih Saraçoğlu isimli dokuz masum insanın canları bir ırkçı tarafından vahşice alındı. Pek çok politikacı saldırıyı kınarken ve baskın olan siyasi söylem ırkçılığa ve sağcı teröre karşı daha katı eylemler yapılmasını vurgulamıştır fakat gerçek şudur ki: Hanau istisnai veya münferit bir vaka değildir.
Aksine – Hanau her yerdedir! 1990’dan bu yana, Almanya’da ırkçı ve sağcı motifleri olan en az 213 cinayet gerçekleşti [1]. NSU cinayetleri, Walter Lübcke’ye yapılan saldırı ve Bielefeld’de bir grup ırkçı tarafından Brezilya kökenli bir gence yapılan saldırı, Hanau’daki gibi sağcı şiddetin veya ırkçı saldırıların her zaman ve her yerde gerçekleşebileceğini gösteriyor.
Hanau’daki sağcı terör saldırısında ölenleri unutmamak için Almanya’nın her yerinde çeşitli anma girişimleri başlatıldı. Bu anmaların amacı, çeşitli kampanyalar ve girişimlerle katledilenlerin anısını canlı tutmak ve ırkçılığa karşı sağlam bir duruş sergilemektir. Bielefeld halkı, kurbanlar ve Hanau’daki ırkçı saldırıdan etkilenenler için de kendi inisiyatifleriyle anıtlar kurdular. Ancak her seferinde anıtlar Bielefeld belediyesi tarafından kaldırıldı. Anma yerlerinin kasıtlı olarak mı tahrip edildiğini yoksa rutin bakım mı olduğunu bilmiyoruz. Yine de sonuç aynı: Almanya’daki ırkçı gerçekliğin kurbanları görünmez hale getiriliyor.
Bütün bunlara rağmen, gerçek şudur ki anma yerleri (Gedenkorte) son derece önemlidir! Anma yerleri ırkçılıktan etkilenenler için hatırlama, çiçek bırakma, birlikte yas tutma ve yaşananlar hakkında konuşma fırsatı sunarlar. Dahası, anıt plaketler ırkçılığın sonuçlarını görünür kılar: Dışlanma, acı ve ölüm. Bu nedenle anıtlar aynı zamanda ırkçılığa karşı direnme ve kınama yerleridir.
Bu yüzden merak ediyoruz: Bielefeld belediyesi kendisini renkli ve kozmopolit olarak sunarken, aynı zamanda nasıl olur da bu anıtları kaldırarak vatandaşlarını anma yerlerinden mahrum bırakabilir? Irkçılık mağdurları, özellikle de AfD gibi ırkçı bir partinin Bielefeld belediye meclisinde sandalye sahibi olduğu bir zamanda daha çok desteklenmelidir. Bu, ırkçılıktan etkilenenlerin hikâyelerine yer açmak ve ırkçı şiddet mağdurlarını anmak anlamına gelir.
Belediyeyi Kesselbrink’i bir anma mekanı olarak kabul etmeye ve Bielefeld’deki insanların sağcı şiddet kurbanlarını hatırlamak istemelerine müsamaha göstermeye çağırıyoruz! Bielefeld’deki bir anma mekanı, „19 Şubat Girişiminde“ bir araya gelen Hanau’da öldürülenlerin yakınlarının talebini de karşılayacaktır. Sadece suçun, siyasi sonuçlarının ve adaletin tam olarak soruşturulmasını değil, aynı zamanda kaybettiklerinin yeterli hatırlanmasını da talep etmektedirler [2]. Kesselbrink’in bunun için ideal bir yer olduğunu düşünüyoruz. Bir yandan, gündelik ırkçılıktan etkilenen birçok Bielefeld’li için sosyal bir alandır, diğer yandan merkezi bir konumda bulunan ve sıkça ziyaret edilen meydandaki bir anıt, ırkçılığın ölümcül ideolojisini görünür kılacaktır.
[1] https://www.amadeu-antonio-stiftung.de/todesopfer-rechter-gewalt/?_yearly=2020
[2] https://19feb-hanau.org/2020/07/19/sechs-monate/